De eerste paar dagen
Door: Tessa
Blijf op de hoogte en volg Tessa
11 November 2014 | Nieuw Zeeland, Pahia
Zo, het heeft even geduurd, maar hierbij dan mijn eerste verslag vanuit de andere kant van de wereld. Inmiddels ben ik 3 dagen in Nieuw Zeeland en het bevalt me hier prima.
De heenreis
De reis viel me eigenlijk goed mee. Vrijdag was ik nog wel heel de dag aant zenuwpezen, maar eenmaal door de douane ging het een stuk beter met me. Het eerste stuk van Amsterdam naar Hong Kong had ik na een ruil een stoel aan het raam, met de stoel naast me leeg. Heb dus prima kunnen slapen. In Hong Kong de 6u overstaptijd op het vliegveld doorgebracht, want het was toch prutweer en de tweede vlucht had ik een gangpad-stoel. Niks te klagen dus. In Auckland werd ik begroet met een zonnetje en vanaf de bus was het maar een meter of 50 naar het hotel. En ook al was ik er al 2 uur voor de inchecktijd, mijn kamer was al klaar en ik kon er dus in. Al met al een prima reis dus. Ik heb me even in de kamer geïnstalleerd en meteen maar de stad ingegaan om mijn jetlag geen kans te geven. Ben de Sky Tower, het hoogste gebouw op het zuidelijk halfrond, op geweest. De lift brengt je in enkele seconden naar een hoogte van 186m waarna je een volgende lift kan nemen naar een max hoogte van 220m. Zowel in de lift als in het dek op 186m zitten stukken met een glazen vloer. Heel leuk om hier mensen af en toe onbewust overheen te zien lopen en zich dan dood te zien schrikken. Erg tof uitzicht van heel de stad en de omgeving. De lucht was helder en waren maar een paar wolkjes. Dat hier 1,3 miljoen (een derde van heel het land) mensen wonen is best te geloven, zover je kon kijken zag je zo onderhand bebouwing. Ook had ik mooi zicht op Rangitoto Island, deze stond de volgende dag op het programma.
Heb ook maar wat boodschappen gedaan, oa de oh zo belangrijke zonnebrand. Je merkt de zonkracht ook erg goed, in de schaduw is het fris te noemen, terwijl het in de zon echt bloedheet is. Heb de rest van de middag beetje in Albert park gelegen mensen kijken, lezen en af en toe in slaap vallen.
Aangezien ik het niet zag zitten die avond buiten de deur te eten en ik wel een waterkoker op de hotelkamer had, heb ik als een echte backpacker noodles gehaald. Uiteindelijk tijdens het eten in slaap gevallen, dus alsnog maar een halve bak op ;). Om 8u sliep ik en was de volgende dag om half 7 weer wakker.
De 2e dag in Auckland stond Rangitoto Island op het programma. De jongste vulkaan van Auckland. Er gaat 2 maal per dag een ferry naartoe en ook 2x weer terug. Belangrijk dat je hem niet mist, want er is niks op het eiland. Een mooie mogelijkheid om m’n wandelbenen even te testen, de rechtstreekse tocht naar boven zou ongeveer een uurtje duren en volgens de Lonely Planet “ nothing to strenuous”, hier was ik het dus niet mee eens! Komt ook verdomd wat hitte van het lavaveld af en dan over de losse gravel naar boven klauteren is dus echt wel een goede test voor mijn knie. Gelukkig was het uitzicht boven het wel waard, prachtig uitzicht op de skyline van Auckland. Terug naar beneden had ik nog tijd voor een omweg langs wat lava-grotten. Leuk om met een lampje door heen te lopen, moest zelfs een stukje gehurkt gaan, niet goed voor de claustrofoben onder ons. Ik weet nu in ieder geval dat de wandeltijden die de bordjes aangeven voor mij redelijk kloppen (ik ben iets sneller) en dat ik zwaarte-beoordelingen niet te licht op moet vatten. Ook nog vaak een vogel gehoord die bijzondere geluiden produceerde. Heb hem ook nog een keer op de foto te pakken gehad, en volgens mijn boekje moet het een Tui zijn. Ik vind hem grappig.
Dit keer zelfs voor het eten in slaap gevallen (ik schrok om 22u weer wakker) en heb toen dus maar mijn ontbijt voor de volgende dag gegeten. Gevolg was wel dat ik natuurlijk om 2.30u klaarwakker was.
Vandaag de auto opgehaald en mijn eerste kilometers aan de 'verkeerde' kant van de weg gemaakt, 340km op precies te zijn. Vanochtend in de stad eerst honderdduzend keer de ruitenwisser aangehad ipv de richtingaanwijzer, maar inmiddels heb ik dat wel onder de knie. Na elke keer afslaan moet ik nog wel even voor mezelf nagaan of ik op de goede plek op de weg zit. Het is tot nu toe alleen na mijn bezoekje aan de supermarkt nog verkeerd gegaan. Ook heb ik een ‘alternatieve route’ gereden (klinkt beter dan verkeerd rijden). Dit zal nog wel vaker gebeuren aangezien ik niet kan kaartlezen en rijden tegelijk. Gelukkig is de boel goed aangegeven en heb ik vandaag vooral de Twin Coast Highway gevolgd. Het rijden is hier wel echt anders dan in Nederland, veel actiever aangezien het nogal bochtig is, denk dat ik morgen zelfs spierpijn ga hebben van het vele sturen. Ook zijn er nogal wat wegwerkzaamheden en ben al 16 ‘one way bridges’ tegengekomen. Ben er inmiddels ook achter dat de verdrijvingsvlakken al een deel van de afslag zijn, of in ieder geval zo gebruikt worden.
Ook heb ik vandaag kennis gemaakt met suicide birds. Ik heb nog niet uitgezocht wat het zijn, maar volgens mij doen ze onderling een wedstrijdje wie er het langst op de weg durft te blijven zitten.
Nu zit ik in Pahia in mijn eerste hostel en heb zowaar gekookt. Het is hier erg gezellig, maar mijn god wat een hoop duitsers. Een van mijn kamergenoten (ook een duitse) vind het ook verschrikkelijk hoeveel duitsers ze tegenkomt.
Zit nu in een van de lounges mijn updateje te tikken. De eerste keer in NZ dat ik fatsoenlijk internet heb.
Ben inmiddels ook heel wat zekerder over mijn engels. Als ik al hoor hoe gebrekkig sommige mensen hier in het engels iets duidelijk proberen te maken ben ik onderhand een native speaker te noemen. Het nieuw zeelands vind ik trouwens ook best een leuk accentje.
Morgen ga ik het denk ik iets rustiger doen dan op de planning stond. Niet meteen door naar Cape Reinga, maar dat voor de dag erna bewaren.
Ik ben op dit moment al 2u langer op dan ik de afgelopen dagen gehaald heb, dus ben benieuwd of ik nu van mijn jetlag af ben.
De heenreis
De reis viel me eigenlijk goed mee. Vrijdag was ik nog wel heel de dag aant zenuwpezen, maar eenmaal door de douane ging het een stuk beter met me. Het eerste stuk van Amsterdam naar Hong Kong had ik na een ruil een stoel aan het raam, met de stoel naast me leeg. Heb dus prima kunnen slapen. In Hong Kong de 6u overstaptijd op het vliegveld doorgebracht, want het was toch prutweer en de tweede vlucht had ik een gangpad-stoel. Niks te klagen dus. In Auckland werd ik begroet met een zonnetje en vanaf de bus was het maar een meter of 50 naar het hotel. En ook al was ik er al 2 uur voor de inchecktijd, mijn kamer was al klaar en ik kon er dus in. Al met al een prima reis dus. Ik heb me even in de kamer geïnstalleerd en meteen maar de stad ingegaan om mijn jetlag geen kans te geven. Ben de Sky Tower, het hoogste gebouw op het zuidelijk halfrond, op geweest. De lift brengt je in enkele seconden naar een hoogte van 186m waarna je een volgende lift kan nemen naar een max hoogte van 220m. Zowel in de lift als in het dek op 186m zitten stukken met een glazen vloer. Heel leuk om hier mensen af en toe onbewust overheen te zien lopen en zich dan dood te zien schrikken. Erg tof uitzicht van heel de stad en de omgeving. De lucht was helder en waren maar een paar wolkjes. Dat hier 1,3 miljoen (een derde van heel het land) mensen wonen is best te geloven, zover je kon kijken zag je zo onderhand bebouwing. Ook had ik mooi zicht op Rangitoto Island, deze stond de volgende dag op het programma.
Heb ook maar wat boodschappen gedaan, oa de oh zo belangrijke zonnebrand. Je merkt de zonkracht ook erg goed, in de schaduw is het fris te noemen, terwijl het in de zon echt bloedheet is. Heb de rest van de middag beetje in Albert park gelegen mensen kijken, lezen en af en toe in slaap vallen.
Aangezien ik het niet zag zitten die avond buiten de deur te eten en ik wel een waterkoker op de hotelkamer had, heb ik als een echte backpacker noodles gehaald. Uiteindelijk tijdens het eten in slaap gevallen, dus alsnog maar een halve bak op ;). Om 8u sliep ik en was de volgende dag om half 7 weer wakker.
De 2e dag in Auckland stond Rangitoto Island op het programma. De jongste vulkaan van Auckland. Er gaat 2 maal per dag een ferry naartoe en ook 2x weer terug. Belangrijk dat je hem niet mist, want er is niks op het eiland. Een mooie mogelijkheid om m’n wandelbenen even te testen, de rechtstreekse tocht naar boven zou ongeveer een uurtje duren en volgens de Lonely Planet “ nothing to strenuous”, hier was ik het dus niet mee eens! Komt ook verdomd wat hitte van het lavaveld af en dan over de losse gravel naar boven klauteren is dus echt wel een goede test voor mijn knie. Gelukkig was het uitzicht boven het wel waard, prachtig uitzicht op de skyline van Auckland. Terug naar beneden had ik nog tijd voor een omweg langs wat lava-grotten. Leuk om met een lampje door heen te lopen, moest zelfs een stukje gehurkt gaan, niet goed voor de claustrofoben onder ons. Ik weet nu in ieder geval dat de wandeltijden die de bordjes aangeven voor mij redelijk kloppen (ik ben iets sneller) en dat ik zwaarte-beoordelingen niet te licht op moet vatten. Ook nog vaak een vogel gehoord die bijzondere geluiden produceerde. Heb hem ook nog een keer op de foto te pakken gehad, en volgens mijn boekje moet het een Tui zijn. Ik vind hem grappig.
Dit keer zelfs voor het eten in slaap gevallen (ik schrok om 22u weer wakker) en heb toen dus maar mijn ontbijt voor de volgende dag gegeten. Gevolg was wel dat ik natuurlijk om 2.30u klaarwakker was.
Vandaag de auto opgehaald en mijn eerste kilometers aan de 'verkeerde' kant van de weg gemaakt, 340km op precies te zijn. Vanochtend in de stad eerst honderdduzend keer de ruitenwisser aangehad ipv de richtingaanwijzer, maar inmiddels heb ik dat wel onder de knie. Na elke keer afslaan moet ik nog wel even voor mezelf nagaan of ik op de goede plek op de weg zit. Het is tot nu toe alleen na mijn bezoekje aan de supermarkt nog verkeerd gegaan. Ook heb ik een ‘alternatieve route’ gereden (klinkt beter dan verkeerd rijden). Dit zal nog wel vaker gebeuren aangezien ik niet kan kaartlezen en rijden tegelijk. Gelukkig is de boel goed aangegeven en heb ik vandaag vooral de Twin Coast Highway gevolgd. Het rijden is hier wel echt anders dan in Nederland, veel actiever aangezien het nogal bochtig is, denk dat ik morgen zelfs spierpijn ga hebben van het vele sturen. Ook zijn er nogal wat wegwerkzaamheden en ben al 16 ‘one way bridges’ tegengekomen. Ben er inmiddels ook achter dat de verdrijvingsvlakken al een deel van de afslag zijn, of in ieder geval zo gebruikt worden.
Ook heb ik vandaag kennis gemaakt met suicide birds. Ik heb nog niet uitgezocht wat het zijn, maar volgens mij doen ze onderling een wedstrijdje wie er het langst op de weg durft te blijven zitten.
Nu zit ik in Pahia in mijn eerste hostel en heb zowaar gekookt. Het is hier erg gezellig, maar mijn god wat een hoop duitsers. Een van mijn kamergenoten (ook een duitse) vind het ook verschrikkelijk hoeveel duitsers ze tegenkomt.
Zit nu in een van de lounges mijn updateje te tikken. De eerste keer in NZ dat ik fatsoenlijk internet heb.
Ben inmiddels ook heel wat zekerder over mijn engels. Als ik al hoor hoe gebrekkig sommige mensen hier in het engels iets duidelijk proberen te maken ben ik onderhand een native speaker te noemen. Het nieuw zeelands vind ik trouwens ook best een leuk accentje.
Morgen ga ik het denk ik iets rustiger doen dan op de planning stond. Niet meteen door naar Cape Reinga, maar dat voor de dag erna bewaren.
Ik ben op dit moment al 2u langer op dan ik de afgelopen dagen gehaald heb, dus ben benieuwd of ik nu van mijn jetlag af ben.
-
11 November 2014 - 09:41
Wim Smits:
Geweldig verslag Tess. Fijn dat je je er al min of meer "thuis" voelt. En ik ben erover verbaasd dat het zulk goed weer is. Weeronline gaf voor het noorden van het Noordereiland alleen maar regenweer aan. Lekker van genieten maar. Mooie foto's ook. Goeie - linkse - reis verder. Groeten en kus. Pap (en Mam) -
11 November 2014 - 10:07
Agnes:
Ha kiwi....
Leuk om je verslag te lezen en fijn dat je reis goed is gegaan en je je draai begint te vinden!
Als je maar de goede kant uitdraait. Linksom! Je zult vast op plekken komen waar ELLEN ook is geweest dus dat vind ik leuk om te lezen en te zien.
Ik ben druk bezig met het voorbereiden van Sinterklaas en heb het cadeautje al in huis haha..hoef jij je nu niet druk om te maken wat een rust he?... Alleen dat dichten..brrrr. Daar heb ik dan weer een hekel aan. Maar ja komt ieder jaar weer goed.We zullen je missen maar ga jij maar lekker door met genieten en oh ja nog gefeliciteerd met je nieuwe baan! Super!!
Tot je volgende verslagje!! Groetjes van je 'tante'. Agnes -
11 November 2014 - 10:28
Lisa Jager:
Dat klinkt allemaal niet verkeerd:) Fijn dat het je zo goed bevalt.
En heel goed van die zonnebrand, ik kan me nog een weekendje in Baarle herinneren.....:)
Geniet van de reis, de ervaringen en al mooie dingen die je nog gaat tegenkomen!
X -
11 November 2014 - 11:59
Erna Hartman:
wauw Tessa, heel veel plezier, hoe spannend ook, het gaat je vast lukken.
Ga je volgen ;00 -
11 November 2014 - 16:50
Annemie:
wordt nog steeds meer jaloers...klinkt super allemaal. have fun nog en hoor wel weer van je op FB.
grtjs -
11 November 2014 - 18:51
Manon:
Super avontuur Tess! Even doorbijten in t begin maar het is de moeite waard! Have fun, ik kijk uit naar je volgende verhaal! xxx -
11 November 2014 - 19:26
Trudie Smits:
Hoi Tessa, leuk om te lezen hoe het je vergaat. Je schrijft ook gezellig, maar dat wist ik! Ik hoop dat je het vol blijft houden om je blog bij te werken. Dan kunnen we een heel klein beetje met je meereizen.
Heel veel plezier nog en tot lees, liefs, mama. -
11 November 2014 - 21:06
Ellen:
Super tof om te lezen Tessa :-) Leuk geschreven ook. Have fun and be safe :-) En btw hele gave foto van je voeten :-) xx
-
13 November 2014 - 13:43
Talitha:
Tui!! Ook een biertje daar dat ik vaak genuttigd hebt hehe! Wat leuk om te lezen zeg!! Ook omdat het me zo bekend voorkomt en je deels dezelfde route doet! Alleen zat ik in een bus haha :). Benieuwd naar de rest vd verhalen en foto's!!! Enjoy :)! Warme groetjes uit Floridaaa!! X ps: idd goed oppassen met de zon!! Groot gat in de ozon daar, is ons zo vaak verteld! En als iemand het niet deed, konden de buschauffers zo boos op je worden haha! En tsja..duitsers moet je maar voor lief nemen...die zitten er in australie NOG MEER dus nog geluk haha...wel perfecte manier om je Duits op te halen, niet? Haha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
