Zweefvliegen, Mt. Cook en stargazing Lake Tekapo
Door: Tessa
Blijf op de hoogte en volg Tessa
05 Januari 2015 | Nieuw Zeeland, Lake Tekapo
Volgende dag stond er ook niet zoveel op het programma. Wilde in Omarama of Twizel uitkomen en aangezien ik de omgeving van Duntroon al verkend had kon ik dat doorrijden. Wilde in Omarama nog wel graag een zweefvlieg-vlucht maken, dus wilde daar redelijk op tijd aankomen zodat ik nog kans had dezelfde dag te gaan.
Onderweg best druk met heel wat vakantievierende kiwi’s die overigens bijna allemaal over een watervoertuig lijken te beschikken. Is het niet een trailer met een boot dan ligt er wel een kayak op het dak.
Uiteindelijk om 14u op het vliegveld en als ik tot 16u kon blijven wachten kon ik dan vliegen. Uiteraard kon ik dat! Nog even snel een lichte lunch gehaald (het moest wel blijven zitten tijdens het vliegen) en een beetje rondgehangen rond het vliegveld. Een hoop zweefvliegers en ook veel hangliders. Heb maar 1 paraglider gezien.
De opties voor het zweefvliegen waren 30min, 60min of een long flight (tot zo’n 2,5-3u). Uur leek me prima (en duur zat) en ik kon tijdens de vlucht altijd nog bepalen of ik langer of korter wilde. Mijn piloot was Dan, een jonge gast, zeker als je het vergelijkt met de rest van de piloten.
Eerst een instructie over hoe het dak tijdens de vlucht te openen en mijn parachute te gebruiken. Heb meteen maar even duidelijk gemaakt heb dat ik daar totaal geen behoefte aan heb, al heb ik vorige week de pararol nog geoefend ;). Dan wilde het gelukkig ook niet uittesten, dus dat zat wel goed. Verder nog wat instructies gekregen, want ik moest zowaar wat doen (wiel in en uitklappen, vario aanzetten en radiofrequentie aanpassen). Ook even gewezen waar het kotszakje zich bevind en dat ik het moest melden als ik me niet goed voelde. En mocht ik nog op de kop oid willen kon dat ook geregeld worden.
Met het tow-vliegtuig werden we naar een hoogte van 3300ft (zo’n 1000m) gebracht. We waren op ong 1200ft (350m) gestart. Al snel een thermiekbel gevonden en met flink steile rondjes wezen stijgen, voelde me nog prima, dus we konden de bochten lekker scherp houden en zo snel stijgen.
Ik heb natuurlijk alleen ervaring met het paragliden en vond het opvallend hoe scherpe bochten je toch kunt maken met een zweefvliegtuig. En je gaat echt gigantisch snel. Onze gemiddelde snelheid was 127km/h en met een max van 265km/h. Uiteindelijk ruim een uur in de lucht gebleven en 140km afgelegt. Na de eerste thermiekbel opgebruikt te hebben naar de overkant van het dal gevlogen. Na weer een korte instructie heb ik het stuur overgenomen en het vliegen is prima te doen, de reactie is alleen iets trager dan bij het paragliden, dus om na een bocht in de goede richting uit te komen vergt wat meer timing. Het was weer met perfect zicht en kon zowel Mt. Cook als Mt. Aspiring (beide ruim 100km verderop in verschillende richtingen) prima zien. De andere kant op kon ik zelfs de oceaan zien waar ik die ochtend in Oamaru begonnen was. Na een half uur werd nog gevraagd of ik de toch langer of korter wilde maken, korter wilde ik zeker niet en langer zat er qua ziek zijn niet in had ik al wel door (plus dat mijn bankrekening het zo wel goed vond). Terug nog over de Clay Cliffs gevlogen, had ik die ook nog mooi even gratis kunnen bekijken. Werd me nog gevraagd of ik nog iets wilde doen, en aangezien ik me al wat minder fit begon te voelen besloten dat niet te doen. Als ik me top had gevoeld had ik nog best even op de kop willen vliegen, maar wilde mn lunch niet riskeren. Na de vlucht naar een cattle- en merinosheepstation (Buscot Station) gereden om daar te overnachten. Prachtige locatie in the middle of nowhere en dan ook nog eens een stuk goedkoper dan in de steden. Was weer een mooie dag.
Zondag het kleine stukje naar Twizel gereden en daar een bed voor die avond geregeld. Inmiddels sta ik vaker voor een vol hostel, dus wilde het maar vast geregeld hebben. Kon uiteraard nog niet mijn kamer in, maar kreeg al wel de sleutel zodat ik die avond niet op tijd terug hoefde te zijn. Aangezien het een prachtige dag was en er temperaturen tot boven de 30gr voorspelt waren snel in de auto gestapt om de 75km naar Mt. Cook te rijden. Kan niet anders zeggen dan dat ik afgezien van de vulkanen in het Tongariro NP erg veel mazzel heb met mijn zicht op de bergen. Zo heb ik Mt. Taranaki, Mt. Aspiring, de Fox en Franz Josef gletsjers en Mt. Cook goed kunnen zien terwijl ze grootste deel van de tijd in de wolken gehuld zijn.
Net buiten het dorp nog een lifter opgepikt die ook naar Mt. Cook wilde. Lukas uit Tsjechie. Hij stond al een uur te liften, en dat was voor Nieuw Zeeland erg lang, zijn langste liftpoging. Vond ik wel opvallend aangezien het best druk was en er niet zoveel wegen zijn. Maargoed, met Lukas naar Mt. Cook gereden. Hij was bezig de Atoara-walk te lopen. Deze doorkruist het hele land van Bluff naar Cape Reinga. Hij had er al 500km opzitten en wilde nu van Mt. Cook de Coplandpass oversteken en zo de rivier volgen naar de andere kant waarbij je uitkomt in de buurt van de Fox gletsjer. Een tocht van zo’n 4 dagen. Hij had alleen geen ijsstijgers, dus moest navragen of het zonder wel mogelijk was. Na beide info opgevraagd te hebben bij het DOC-centre ben ik de Hooker Valley gaan lopen. Lukas bleef nog om verdere info te verzamelen (aangezien het een unmarked route is) en zich in te schrijven bij de DOC, dan proberen ze je nog te zoeken mocht je je niet melden binnen het gezette aantal dagen.
De Hooker Valley track is een van de populairste wandelroutes in de regio en met een reden. Je hebt prachtige uitzichten, 3 swingbridges, hij is goed begaanbaar en redelijk vlak. Met die laatste 2 was ik erg blij, want mijn knie werkt de laatste dagen niet echt mee een inmiddels doet die weer constant pijn. Tocht overleefd, al blijft het 10km wandelen op niet echt gelijke grond. Ik heb echt belachelijk veel foto’s gemaakt, maar kon er maar geen genoeg van krijgen. De route eindigde bij een meer aan het einde van de gletsjer waar de stukken ijs in ronddreven. Heerlijk om even in te verkoelen aangezien de temperatuur hoog was en de zon zoals gebruikelijk erg sterk.
Op de terugweg kwam ik Lukas weer tegen die nu echt begonnen was. Hij wilde die dag het nog redden tot de hut onderaan de pas en ik ben benieuwd of het hem vandaag gelukt is de pas over te steken of dat die gedwongen is om te draaien. Het weer was vanochtend nog wel aardig, dus daar heeft die mazzel mee.
Vanochtend meteen gebeld naar een hostel in Lake Tekapo aangezien ik daar echt wilde verblijven en er geen DOC-campings zijn. Ook was het daar een paar dagen geleden 2gr snachts, dus niet echt een lekkere kampeertemperatuur met mijn zomerslaapzak en niet bestaande matje. Hostel was helaas vol (tot de 8e zelfs), maar ze gaf me de tip om het om 11u bij een ander hostel te proberen. Die hielden namelijk plekken vrij voor een van de bussen en rond 11en kregen ze het definitieve aantal mensen door. Om 11.15u stond ik op de stoep bij dat hostel en die hadden gelukkig voor vanavond een plekje. Voor morgen nog niet, maar wel een tentplek, dus ga het morgenochtend weer proberen en anders ga ik lekker kamperen (kan altijd in mn auto slapen als het echt te koud word).
Ik zit hier in een van de 5 International Dark Sky Reserves ter wereld (de enige op het zuidelijk halfrond en de grootste). Dat betekend dus prachtige sterrennachten en dus heb ik een nachttour in de Observatory geboekt. Helaas is de voorspelling erg bewolkt en dan word het geen stargazing maar een rondleiding achter de schermen. Ik kan tot vanavond nog beslissen of ik het naar morgen wil verplaatsen, maar tot nu toe is de weersvoorspelling voor morgen ook bewolkt. Inmiddels staat mijn camera al ruim een uur elke 3sec een foto te maken, dus ik pak de boel zo maar op en ga me inchecken bij het hostel en kijken of ik de blog ergens kan uploaden.
Even een kleine toevoeging aan wat ik gister getikt heb (de voorgaande 4 pagina’s ;) )
Gisteravond dus de nighttour gedaan. Zag dat het na zonsondergang steeds helderder werd en de wolken grotendeels aan het verdwijnen waren dus had goede hoop toch nog wat sterren te zien. Eerst vanaf het meer wat foto’s gemaakt, moest de tijd toch zien te vullen. Het was bijna volle maan, wat voor het sterrenkijken natuurlijk niet zo goed was, maar voor het zicht op het meer wel weer mooi.
Om 00.10u werd ik opgehaald en bij het kantoor kon je nog een extra jas meenemen mocht je dat willen. Waren een hoop chinezen op de tour, en die wilde uiteraard allemaal een extra jas. In de bus met zijn 22en naar boven gereden en onderweg nog uitleg gekregen over waarom juist hier een observatory geplaatst is enz. Zelfs met de straatverlichting is rekening gehouden, het zijn speciale gele lichten (dezelfde als bij de pinguins) en ze zijn erg naar beneden gericht. Het laatste stuk van de toch omhoog moesten ook de lichten van de bus uit en je mocht nu geen wit licht meer gebruiken (zaklampen, telefoon, flits, enz). We hadden ieder een rood zaklampje gekregen, maar de maan gaf zoveel licht dat je dat niet nodig had.
We kregen eerst wat uitleg over de sterren en sterrenbeelden die we zo konden zien, de hemel ziet er hier heel anders uit dan in het noordelijk halfrond. Ik weet nu hoe ik op het zuidelijk het zuiden kan vinden aan de hand van de sterren. Ook door verschillende telescopen gekeken. Een aantal mobiele en ook een grote in zo’n koepel. Je kunt Jupiter gewoon met het blote oog zien, maar door de telescoop kon je zelfs wat banden op de planeet en 4 van zijn manen zien, erg gaaf. Er was ook een sterrenfotograaf die alle DSLRs innam om wat foto’s te maken, oa door een telescoop. Vroeg of ze met mijne ook wat kon en ze zou het proberen. Kreeg achteraf de camera terug, en ik ken hem duidelijk beter dan zij. Gelukkig hadden we nog wat tijd dus heb nog wat gave foto’s van de omgeving kunnen maken. Het was helaas inmiddels al wel bewolkt, dus geen foto’s van de sterren. Hopen dat het vannacht weer helder word en dan kan ik wat foto’s van hier beneden schieten (de weg naar boven is gesloten voor publiek).
-
06 Januari 2015 - 17:16
Grote Broer:
Hey Tes!
Klinkt allemaal weer helemaal geweldig.
Veel plezier nog de laatste week! -
07 Januari 2015 - 10:32
Talithaaaaa:
Hey, gaaf zeg vd sterren! Had idd al een paar fotos voorbij zien komen, bewolkt maar zag er nog wel mooi uit :)! Nog een weekje he chica! Dan kom je weer met ons meebibberen haha! Geniet er nog eve van, lekker rustig aan!! X -
09 Januari 2015 - 01:03
Tessa :
Ja, nog een heel klein weekje. Dan moet ik dit heerlijke zomerse weer inwisselen voor het vieze winterweer in NL. Gelukkig heb ik in ieder geval wat dagen dat ik niet zelf voor mijn eten hoef te zorgen in het vooruitzicht ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley